lunes, 13 de julio de 2009

De nuevo el cáncer amenaza

Dulós:

Estoy abatida. No, más bien estoy derrumbada. Muy derrumbada. Esperaba tener ya el alta médica y mis tan ansiadas"vacaciones terapéuticas", y no, no ha podido ser. Y yo que lo había pregonado a bombo y platillo: el jueves seré “libre” y no tendré que pisar un hospital en todo el verano. Pero parece que el “cáncer”, de momento, no me da tregua. Maldito seas. Será que quizá no quiere que me tome unas largas vacaciones que empiecen en julio para alargarlas hasta agosto. ¡Me niego a quedarme sin vacaciones de verano! Creo que me las merezco, ¿no?

De todas las pruebas del chequeo que tenía que hacerme de fin de la quimioterapia, me faltaba la colonoscopia y los análisis de sangre. La colonoscopia me la hicieron bajo sedación anestésica, y el resultado fue que todo estaba en orden. Pero en los análisis de sangre, un marcador tumoral, el CEA, -antígeno carcinoembrionario- el porcentaje salió alto. Es decir, si el valor debe estar en una persona no fumadora en menos de 3,4 y en una fumadora en menos de 4,3, a mi me dio 10,39.

Cuando recogí los resultados en el hospital y los leí, lo primero que hice, nerviosa y alarmada, fue llamar a mi oncóloga, la doctora Laura García Estévez.


Le comenté el dato, y me dijo que efectivamente era alto. Me preguntó si fumaba mucho, y le respondí que bastante. Entonces me adelantó la cita para el día siguiente. Me explicó que tendría que estudiar los análisis, que ir descartando posibles recaídas o nuevos cánceres y me advirtió: “deja de fumar ahora mismo. A veces estos marcadores salen altos por culpa del tabaco”.

A las diez de la mañana del día siguiente estaba sentada en su consulta. Me temblaban las piernas. Casi no podía articular palabra. La doctora estudió detenidamente los análisis. Buscó mi histórico en este tipo de examen y vio que en algún otro momento, antes de padecer cáncer, también tuve este marcador un poco alto. Su diagnóstico fue el siguiente: me encargó que me hiciera un Pet-Tac: PET son las iniciales de Tomografía por Emisión de Positrones y TAC de Tomografía Axial Computarizada. También me dijo que no fumara “ni un solo cigarrillo”, y que en un mes volveríamos a realizar los análisis de los marcadores. Fue dura con el tabaco –como debía ser- y afirmó: “¿todavía no te has asustado bastante con el cáncer de mama? Si ahora tienes uno de pulmón, ya no podré curarte.” Sus palabras me llegaron dentro. Muy dentro. Tenía toda la razón. ¿Cómo es que sigo fumando después de todo lo que me ha pasado? Me asusté. No quiero morir. He dejado de fumar, y no me cuesta demasiado esfuerzo no hacerlo. Nunca pensé que sería capaz de vivir sin tabaco. Y puedo hacerlo. Con ayuda de parches, eso sí. Estoy impresionada. ¡Se puede!

52 comentarios:

aguadecolores dijo...

Dulos, Soy fumadora y yo no se si podria vivir sin tabaco me calma mucho mi ansiedad, es un esfuerzo grande dejarlo. Te animo a que lo hagas por tu salud, pero valora tu misma lo que te compensa o lo que te agobia. y se lo mas feliz que puedas, yo creo que solo sentirte feliz es lo que mas te va ayudar en este camino tan dificil, asi que te deseo una semanita llena de colores. Animate y lucha, lucha,lucha y sonrie.y si lo necesitas fumate un cigarrito y disfrutalo todo lo que puedas, mil besitos LUCHADORA

Pepa dijo...

Dulos, te vas a rendir ahora?? depués de todo lo que has pasado y que ahora solo te queda dejar de fumar?? Te conoczo poco pero se que tienes un agran fuerza de voluntad, asi que ánimo, y ya verás como sitienes vacaciones, ...ya.. corre, empiezalas!!
Sonrie que eres muy guapa y el cancer contigo tiene la batalla perdida.
Petons forts forts forts

Lucerito dijo...

Hola Dulos!!!

Sabes apenas comenzé a leerte hace poco y me siento muy identificada contigo en algunas cosas por que al igual que tú, vivo con un cancer linfatico que no deja de atormentarme... pero bueno al final debemos ganar la batalla, el cancer no va a ser más fuerte que nosotras, ahora si ya sabes que el cigarro causa cancer, debes de dejarlo, sabes yo nunca he sido fumadora, pero antes no me molestaba el humo de cigarrillo ni la gente que fumaba, ahora cuando veo a alguien fumando me da mucho coraje e importencia porque no puedo imaginar como es que una persona sana no valore su vida, pero pues tu eres la única que sabe por que fuma, intenta dejarlo, de verdad creo que si se puede!!
Esperemos que esto que solo se quede en el susto y no sea nada más!!

Te mando un fuerte abrazo y un beso
y te invito a que visites mi blog:

http://vslnh.blogspot.com/

estamos en contacto*

Atte: Lucerito

Virtudes dijo...

Hola Dulos, nunca he fumado y no sé lo que se siente al dejar de fumar pero piensa en que tus pulmones se van a liberar y a mejorar con ello. Busca distraerte con cosas que te gustan y que antes no tenías tiempo de hacerlas, hazlas ahora. Te invito a mi blog para que ocupes tus ratillos malos. Ánimo que la fuerza para superarlo está en ti.Estás muy guapa con el pelo cortito.

Josep dijo...

Hola Dulós.
Haces muy bien en dejar de fumar. Incluso solo por el susto no haría falta ningún tratamiento, ni parches ni nada.
Estos valores que explicas, no lo se por mi,; lo se por haberlo leido. Es cierto que de ser fumador a no serlo varia el cien por cien.

Dulós, no soy quien para decirte lo que hagas o tengas que hacer, pero con todo respeto si que digo que no hagas caso de nadie que te diga que un cigarrillo no hace nada.
Si que hace, y a ti y a mi, mucho mas.
Tíra el paquete bien lejos.
No te costará nada dejarlo, nada, ya lo veras.
Una cosa es que lo quieras dejar estando bien y la otra es nuestra situación.
En cuando a las vacaciones, a todos no ha pasado igual, y en mi caso al tener la piel tan desidratada,(me hidrataba con un bote diario de crema) no me dejaron tomar el sol casi ni vestido todo un verano.
No me gusta decir estas cosas porque parece que desanime. Te prometo que no es mi intención.
Tu solo escucha a tu doctora y no me hagas caso. !BUENO, EN LO DEL TABACO SI¡
Un petó Dulós.

Hada Isol ♥ dijo...

Dulós esto es solo una advertencia,un rojo que te dice que ya dejes de fumar y punto! ya verás que dentro de un mes no habrá nada!
No te asustes,deja de fumar y listo ,verás que todo estará bien!
Mi amiga no veo como esto te quite las vacaciones de seguro tienes cerca lugares soñados para relajarte y descansar.
Sé que te ilusionaste con dejar esto atrás ya,y es que estás cansada,pero es un pequeño tironcito más,esto es así,hay que ser paciente y yo sé que tu lo eres y eres fuerte y optimista.
Ánimo mi querida Dulós! y mientras te haces esas tomografías date la gran vida disfruta ,todo estará bien!besos,te quiero mucho!
Y claro que se puede dejar de fumar,y viniendo de tí más,amiga no sabes cuanto te admiro,tu tienes una fuerza de voluntad y una energía positiva me llega hasta Argentina! un abrazo!

Hada Isol ♥ dijo...

Olvidaba decirte que en caso de que te haya pedido tu doctora que no salgas al sol,bueno aun así puedes disfrutar otras cosas no te desanimes! es día a día,la vida tiene esas vueltas,ya verás que después te desquitas,esto quedará atrás un día ya lo verás!un abrazo!

Hada Isol ♥ dijo...

Y Dulós ni un cigarro fumes! porque hacen mal igual! mi tío tuvo cáncer de pulmón y solo fumaba dos por día,cuidate mi amiga! tu vales mucho!

MARIETA dijo...

Dulós, dale caña y a luchar con todas tus fuerzas. Del tabaco ni te acordarás en unos días.... Yo tiré la última cajetilla aún mediada al salir de la consulta de un hospital ya hace tiempo.... Y todo me fue mejor.
No te preocupes ya vendrán vacaciones en las que estarás limpita limpita limpita.
TODO mi cariño y un fuerte abrazo.

Adriana Iriarte dijo...

Fuerza DULOS!!! si vencistes un cancer ¿ NO VAS A VENCER UNOS MALDICTOS CIGARRILLOS ? yo se que si, tengo mucha fe en vos ! sos muy fuerte y como dice el dicho "Lo que no te mata te hace más fuerte"

VAMOS AMIGA !!!!
BESOS ENORMES AVI - ARGENTINA

@Intimä dijo...

Todo sea por la vida.
Aferrate a ella, el tabaco quizás sea un pequeño consolador de ansiedad, aliate a los caramelos, pasatiempos o a lo que quieras, pero continúa tu lucha.
Besito hay mucha gente que te aprecia desde la distancia.
Recibe un sincero abrazo amiga.

PILAR BUJALDÓN dijo...

Estimada Dulós, haz caso a tu Oncóloga, a mí tambien me dijeron que dejara de fumar cuando me operaron del cancer de mama , al principio no hacía caso, pero en esos momentos que creia que de verdad me iba a morir cogí miedo y lo dejé, ahora soy más fuerte que el tabaco, es decir tengo por aquí cerca los paquetes de mi marido, y tengo tanto miedo que me haga daño, que digo nanay yo quiero vivir, y no fumo, cuidate guapisima, besos

Flor dijo...

Vamos Dulós, un tropezón no es caída!!!

Mucha fuerza con lo del tabaco, como dijo la doctora: NI UNO. Hay que lograr que para el próximo análisis bajen las cifras.

Un besote enorme y mucho ánimo.
Cuidate, porfi.

Mariaisabel dijo...

Molt estimada Dulós,
Acabo d'arribar del meu pelegrinatge a Lourdes, com cada any.
He obert el meu blog i ets la primera en que em fixo.
Si us plau, bonica, no desesperis, tot anirà bé, ja ho veuràs.
Si tens que deixar de fumar, doncs ho deixes, primer es la teva salut. Ja sé que es molt difícil, però si la teva doctora t'ho diu, fes-li cas.
Ja veus el que et diu Josep Estruel, ell va passar per una cosa igual que tú, i com ell també et dic que no soc qui per dir-te el que has de fer, però en aquest cas potser sí, bonica.
La vida ens dóna cosas dolentes, però també bones i veuràs com tot anirà bé.
Si em vols escriure un email estaria molt contenta.
Un petó estimada "cosineta".

Lady Read Morgan dijo...

Hola Dulós, sigue luchando, lucha contra el tabaco también, lo está haciendo genial...Muchos besos

rivela dijo...

Dulos, chica fuerte ,no te rendirás ahora? esta es otra piedra en tu camino pero con una fuerte patada la apartarás y seguirás adelante. Mucho animo. biquiños

Anónimo dijo...

Estimadissima Dulos, i que cony fots tu amb un cigar als llavis, si al cor hi tens la vida.
Mossega pastanagues,api,plàtans,o puros de xocolata. però de cigar ni un ! Entesos ?.
Amb tota l'estima t'envio aquesta missiva dient que penso amb tu amb total harmònia.
Una abraçada per tu i l' Edu
Tieta Rosa

aguadecolores dijo...

HAY QUE ALEGRIA TU COMENTARIO!!! eso es que estas pendiente a todo, yo estoy bien corazon,te mando mucha energia y un monton de achuchones TU PUEDES CON TODO CAMPEONA.

Bruni, Carla, ¡¡of course!! dijo...

¡¡¡Vamos, no te caigas ahora después de lo que llevas luchado!!
h
Habrán otras vacaiones, aunque sean sin nicotina, merecerán la pena.


Änimo y mucha suerte

muniekitadecristal17 dijo...

HOLA DULOS, SIEMPRE LEO TUS PUBLICACIONES Y LA VERDAD QUE ME HA PUESTO MUY FELIZ COMO HAZ SALIDO ADELANTE EN ESTE ULTIMO TIEMPO, Y AHORA ESTO, FUERZA SIEMPRE ESTAS EN MIS ORACIONES AUNQUE NOS NOS CONOSCAMOS, Y ESTEMOS TAN LEJOS, PUES COMO YA HABIA MENCIONADO HACE UN TIEMPO SOY DE ARGENTINA, ERES COMO UNA BUENA AMIGA. MUCHAS FUERZAS BESOS Y ABRAZOS, TENGO FE QUE SALDRAS ADELANTE CON TODO ESTO.... fUERZA!!!! BESOS TE APRECIO MUCHO...


MUNIEKITA DE CRISTAL

ALBINO dijo...

Ni se te ocurra fumar. Yo crei que no lo practicabas, pero para tu caso es fatal. Yo nunca fumé, ni por una broma. El tabaco, o más bien la nicotina, te llega hasta todos los órganos y te puede causar daños en muchos, máximo con tus antecedente.
¡pero que niña!
No creo que el sexo sea tan nocivo y por supuesto el dialogo, la lectura e incluso una copita de vino (fijate que solo digo nuna copita) así que tienes mucho en que entretenerte.
Por cieto, que tu gorra es la reina de mi armario. Mi mujer solo me la deja poner cuando voy algo arreglado. Para la piscina, otras mas vulgares uso las demás. La tuya, excepcional, preciosa y me cubre perfectamente la cabeza.
Un beso

Unknown dijo...

buenos dias querida Dulós. Muy buenos días...
jopelines!!! otra pequeña recaída.
Cuídate y haz caso de los médicos, deja de fumar ya que es bien para ti... Se que es fácil decir pero pon todo de tu parte para intentar dejar el tabaco.

Antes de ponerte un cigarrillo en tu boca, piensa en todos nosotros, los que te seguimos en tu blog, y hazlo por nosotros... No dejes nunca encenderte un pitillo, te estaremos observando...
cuídate querida amiga...

Hazlo también por mi peque, tu sobrinita Noa. Piensa en ella cuando intentes encenderte un cigarrillo... y por favor no lo hagas...

Os queremos mucho, lo sabes, y te deseamos todo la fuerza de los mares...

un beso
lluis

Marta dijo...

Dulós
nomes deixar-te un munt d'ánims i molts de petons.
Et tinc present a diari.
mes petonicos, cuida't.

Alfonso Saborido dijo...

Se puede dejar de fumar, no es para tanto. Yo había dejado de fumar haría unos diez años. Cuando mi hermana enfermó de cáncer, volví a fumar porque me dió mucha rabia que ella hubiera enfermado sin haberlo hecho nunca. Pero luego me dí cuenta que era una tontería. Lo dejé de nuevo y llevo ya, como cuatro años sin tabaco. Y se puede, claro que se puede, cuesta trabajo, pero no es para tanto. Cuando te entran ganas de fumar, esa ansiedad dura cinco minutos y pasa.
Además tienes un motivo para dejarlo, vencer la enfermedad. Ten en cuenta que el cáncer se alimenta del tabaco. Mátalo de hambre. Te deseo lo mejor y el mayor ánimo del mundo. Somos muchos los que estamos unidos pensando en ti. Alfs.

Nerim dijo...

Querida Dulós, yo sé que es muy dificil dejar de fumar. Yo lo hice hace 5 años ya y si bien no me costó tanto como yo creía cuando decidí dejarlo, sé muy bien que a la mayoría de las personas les cuesta muchísimo.
Tu eres una mujer fuerte, luchadora, que por circunstancias de la vida te ha tocado luchar mucho, por eso mi querida Dulós, no te rindas ahora, justo ahora cuando recibes esta mala noticia, cuando crees que tu lucha ha sido en vano, justo ahora es cuando pervive la posibilidad de que todo cambie para bien tuyo.

Animo y sigue adelante y como te dice MªJosé, si no puedes aguantar más, fúmate un cigarrito, pero solo uno,solo para quitarte la ansiedad.

Un besote muy grande

Agata dijo...

No te conozco de nada.Vengo invitada por un gran amigo.Pero tienes cara de comerte el MUNDO.De eso estoy segura.Lo veo en tus ojos.Si necesitas algo...pásate por mi rinconcito virtual.Allí hay buenas vibraciones.Un beso.Ah...tengo una tía que fue mastectomizada hace 20 años y está divina.Con el dinero que te ahorres del tabaco piensa en hacer un viaje.Decídete por Jerez.No te arrepentirás.Te tocaré las palmas por bulerías cuando te bajes del avión o del tren,chata.

Soledad Pérez dijo...

Dulos ¡¡vamos amiga!! Habemos muchas junto a ti luchando y sé que triunfaremos, esta batalla es de todos quienes padecemos cáncer y estoy segura que en todos hay una gran manantial de fuerzas, de coraje, de valor y de espíritu luchador. ¡¡Saca afuera todo lo que tengas para seguir en pie y desecha aquello que te causa daño!!... ¡¡Vale la pena amiga, tu mejor calidad de vida vale la pena de hacer todos los esfuerzos!!
Mira al tabaco como el peor enemigo que viene armado a derribar todo lo que a duras penas has conservado, observalo y dile: ¡no me derribarás, si pude sobreponerme a todo y a aceptar todo con tal de curarme tú, siendo un vicio maléfico no pasaras a derribar lo que ahora me queda de mi misma porque yo, Dulos soy más que una cáncer de mama y de un cigarro en mi boca!!!
Te deseo mucho éxito en esta nueva lid, estaré rogando por tí.
Cariños

Soledad Pérez dijo...

Te transcribo esto que me enviaron y me dió mucha fuerza:
Se trataba de unos estudiosos de plantas que estaban en una región algo aislada. Estaban buscando plantas para su investigación cuando vieron un ejemplar finisimo y perfecto. El problema era que estaba en el saliente de una roca i para ellos era imposible llegar a la flor. Así que llamaron a un pastor de ovejas y le ofrecieron diversas monedas de oro para que él lo intentara alcanzar. La cosa es que si alguien queria llegar allí necesitava que alguien le aguantase la cuerda para no caerse.
El pastor no lo veia nada claro, no sabia como llegar y además quien le aguantaria la cuerda serian unas personas desconocidas.
Así que les dijo a los botánicos que se esperaran y al rato vino con su padre. "-ahora si iré a buscar la flor-" dijo, "pero sólo si mi padre sostiene la cuerda".
Esfuérzate y alcanza el objetivo pero no confíes demasiado en tus propias capacidades hay uno que aguantará tu cuerda con fuerza y fidelidad, el es Cristo Jesús. Todo este tiempo he confiado en que él sostiene mi cuerda y no me ha fallado.
Cariños

Anónimo dijo...

Hola Dulòs força i endevant que tu pots, ni una cigarreta més, i si tens mono, agafas un xupa-xups. Els nivells aquests tant alts son deguts això, o sigui quan i vagis a fer-te la proxima analítica segú que ja s´anivellat però fes bondad vale i els ànims cap amunt. PETONS

Esquizofrénico dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Esquizofrénico dijo...

Yo te hago la misma pregunta que tu doctora: ¿después de todo lo que has pasado tienes los "santos güevos" de seguir fumando?

Menos mal que no me he enterado. Lo cual dice mucho, y no bueno, de lo abandonados que nos tenemos (los dos, tú y yo). Si llego a saber que fumabas soy capaz de presentarme en tu casa, y no precisamente para un tirón de orejas. ¿Me explico?
Te lo dice una persona que dejó de fumar, radicalmente, cuando comenzó a convir con otra que había superado un cáncer.

A lo de vernos tan poco, o casi nada, hay que ponerle remedio, ya.

Un beso, de no fumador.

PD: primeras consecuencias de dejar de fumar:
1ª Los alimentos tienen sabor.
2ª Los dientes están limpios.
3ª Te besan más y con más ganas.
4ª La ropa huele a ropa.

Hace dos semanas, después de recoger los análisis el médico me dijo esto: "A tu edad, lo mejor que puedes hacer es invertir en salud". Tiene toda la razón del mundo.

Anónimo dijo...

Estimada cosina,
M'ha agradat molt parlar avui amb tu per telèfon. Encara que només hagi estat un momentet! Tot i que estem a molts quilòmetres de distància, segur que devies sentir el merder que fèiem... Ens ho hem passat molt bé!
Llàstima que hi faltaves tu! En aquests moments d'incertesa i de nerviosisme, esperant el resultat d'aquestes proves mèdiques, és quan més necessites el suport dels amics i de la família. D'amistats no tinc cap dubte que en tens (i de les bones), de parella tens una persona fantàstica, el teu Eduardo (que demostra cada dia com t'estima), però sóc conscient que la família et queda lluny... I això em sap molt greu! Tant de bo et poguéssim abraçar quan ho necessites i donar-te paraules d'ànim, cara a cara, però els més de 600 quilòmetres que ens separen ens ho posen molt difícil. Per això només ens queda el telèfon i el correu electrònic, que són mitjans molt més freds.
Dolors, un cop més et vull fer arribar el meu suport. De coratge no te'n falta (ho has demostrat afrontant la teva enfermetat) i espero amb impaciència els resultats de les proves. Tots volem que baixin aquests nivells, que poden ser a causa del tabac. Ah! I deixa de fumar! Pel teu bé, sobretot per tu.
Una abraçada i molts petonets. T'estimo molt. Ànims guapa,
Maria.

Unknown dijo...

Hola Dulós, solo queria darte las gracias por contar tus experiencias en este blog. A mi me diagnosticaron cancer de mama hace dos meses y hace uno que me operaron, ahora voy a empezar el tratamiento y me ha servido de mucho saber con que me iba a encontar en cada momento,. Gracias a ti y a muchas como tu se hace mas facil este camino.
Animo y fuerzas para dejar de fumar, solo los fumadores sabemos lo dificil que es pero se puede consegir si de verdad lo deseas.
Muchos besos

Abilio Estefanía dijo...

Hola Dulós, he llegado hasta tu Blog de rebote y me he quedado un ratito mirandolo, leyendolo e impresionandome, así que como no puedo hacer gran cosa y por desgracia algo conzco de este tema del pulmón (mi padre murió de cáncer de pulmón y gracias a la morfina, fué más llevadero) he decidido enlazarte en mi Blog, que aunque no tenga nada que en el tema, considero que es lo suficientemente importante como para que si sirve a alguna mujer, tu experiencia con el cáncer de mama para ayudarla, me dare por muy satisfecho, al igual que pondre un enlace con la Fundación Sandra Ibarra.

Te seguire leyendo.

Besitos

SOL dijo...

Hola Dulos, !que grande eres! ya no paso ni un solo dia sin entrar en tu blog a ver que tal te encuentras, te sentimos muy cerca mi familia y yo, que tb tenemos el enemigo en casa...
Y...lo que te vas a ahorrar???
Y...lo bien que vas a oler tú y tu ropa???
Y...lo bien que vas a estar sin preocuparte si han cerrado el bar o el estanco???
Seguro que ya es agua pasada lo de los cigarrillos, ahora a otra cosa mariposa!! a comer bien, a estar tranquila y a ponerte fuerte para torear a la vida, nosotros, estamos contigo, te queremos y te sentimos muy cerca.
Un abrazo amiga
Sol

Anónimo dijo...

Hola Dulos;

En aquest moments no se si has pugut llegir la nostre felicitació

"Terra de mar i mar de cel
conjugant els mots de la matèria primera de l'univers
del nisteri meravellós de la vida"

Moltes felicitats
Núria i Francesc

Paco dijo...

Sábado 18. Pálamós. Reunión familiar. Ruerada. Somos más de 30 pero parece que son 3.000. Gambada general. Buen tiempo. Excelentes vistas. Desde la casa de Carlos y la Lourdes, el mar al fondo se muetra grandioso, infinitamente azulado... Alguien llama. Eres tú. La Dulós. El teléfono pasa de mano en mano. Unos hablan. Otros callamos. Las miradas se cruzan y van más allá del mar, donde tu barco a navegar va.

Anónimo dijo...

Hola preciosa.
Antes que nada, perdona por no haberte felicitado en tu cumple, pero he estado bastante liado y sin apenas tiempo para entrar en ningún sitio. MUCHÍSIMAS FELICIDADES PRECIOSA EN TU CUMPLEAÑOS.

En cuanto a eso de que "De nuevo el cáncer amenaza", con tu fortaleza y tus ganas de vivir, te aseguro que no hay tumores malditos capaz de ganarte, y lo sabes.
Mira, yo antes fumaba un montón, pero cuando me salió lo del cáncer, lo reduje a un máximo de 10 cigarrillos al día, y cada vez voy acortando ese tope. Pero creo que a partir de ahora, en el momento que acabe este paquete me uno contigo a la lucha contra el tabaco, te lo prometo, así que no estás sola en absoluto en ninguna de tus dos guerras abiertas (cáncer-tabaco). En ambas estoy contigo apoyándote al 100.000 por cien, tenlo por seguro.

Cuando flaqueen las fuerzs, que alguna vez pasa y lo sabes, después resurgirás aún más fuerte. Muchísimo ánimo y pa'lante. Estaré impaciente por conocer esos resultados nuevos.

Hada Isol ♥ dijo...

_________@@__@_@@@
_____________@__@@_____@
____________@@_@__@_____@
___________@@@_____@@___@@@@@
__________@@@@______@@_@____@@
_________@@@@_______@@______@_@
_________@@@@_______@_______@
_________@@@@@_____@_______@
__________@@@@@____@______@
___________@@@@@@@______@.
__@@@_________@@@@@_@
@@@@@@@________@@
_@@@@@@@_______@….
__@@@@@@_______@@
___@@_____@_____@____
____@______@____@_____@_@@
_______@@@@_@__@@_@_@@@@@
_____@@@@@@_@_@@__@@@@@@@
____@@@@@@@__@@______@@@@@
____@@@@@_____@_________@@@
____@@_________@__________@
_____@_________@
_______________@
____________@_@ …
_____________@@_@
______________@@……
______________@
_____________@
_____________@
Feliz día del amigo!Un abrazo!cuidate mucho mi querida Dulós!

angels blog dijo...

Hola Dulós,

¿Qué et puc dir si tens un exèrcit pendent de tú?

Peró no volia deixar d'animar-te. Pots deixar de fumar i amb el temps te n'oblidaràs. Jo fa uns cinc anys que ho vaig deixar.

Els primers quinze dies estava una miqueta nerviosa, i vaig demanar a la gent del meu voltant que tingues paciència, peró superats aquests quinze dies, ja va ser més fàcil.

En els inicis, quan tenia ganes de fumar, pensava que el temps passa que si aconseguia un minut més, una hora més, un día, una setmana,... ho superaria.
I calmava l'ansietat bebent força aigua.

No defalleixis, pensa que TÚ pots.

Amb el tema del sol, a mí el meu oncòleg em va dir que no el podia prendre, que me n'oblides, que ja havia rebut prou radiacions per aquest any. Peró a mí no m'afecta gaire, ja que jo no el prenc gairebé mai el sol.

Una abraçada ben forta i molts ànims.

...I fés bondat.

Àngels.

aguadecolores dijo...

Vine a dejarte esta frase y desearte una semanita con mucho animo
"nunca esta mas oscuro que cuando va amanecer"
Besos Campeona

Anónimo dijo...

Mucha fuerza de todo corazón!

Un abrazote muy muy grande
Maria del Valle

Mariaisabel dijo...

Estimada Dulós,
Acabo de llegir el teu comentari al meu blog.
Espero que estiguis animada eh?
Saps que estaré encantada que m'escriguis, de veritat.
El meu correu es:
midoberna@gmail.com
o bé
midobe47@hotmail.com
Fins ben aviat, molts petonets
mariaisabel

@Intimä dijo...

Me alegra que te hallas aliado con los caramelos.
Muackkkkk guapa.

María José dijo...

Hola niña, bueno no he podido entrar antes, aunque si que te leí. Que te voy a decir que ya no sepas, pues que estás aquí no? pues eso es lo que importa,a seguir luchando guapa que tú puedes y ese maldito tabaco a la mierda, yo también soy fumadora y es un asco. Ahora estoy luchando con mi madre para que ella también lo deje pero dios que tendrá esta mierda que nos tiene tan pillados.
Cielo mucho ánimo y ya sabes que estoy aquí para lo que necesites.Besitos.

Mireia Camp dijo...

Dulós, fa molts dies que no et dic res... et vaig seguint, els meus dies són molt plens. Però ara et vull dir dues coses: que t'estimo molt i que tot va bé, si tens fe en Déu Pare, que és el més gran que hi ha, i tot és possible si hi confies.
I no meleeixis: beneeix. Si?

Una altra cosa, Dulós: tu deies que series lliure aquest estiu, oi? I creus que no ho ets? T'has alliberat d'una de les cadenes que que més esclavitzen les persones. Estic feliç que, encara que hagi hagut de ser amb una amenaça tan bèstia, t'hagis alliberat del tabac. Jo ho vaig fer fa 12 anys. I camines tan lleugera sense aquest pes...

Segueix lluitant, no et rendeixis!! Mira quants estem amb tu!

Molts petons!!!

Pepa dijo...

Hola Dulós, solo paso a saludarte, no tengo internet en casa por unos dias, el modem se ha escoñao y hasta que no me lo cambien pues nada, desconectadita, asiq ue si ves que no me ves por aqui o por el correo es por eso.
Que tal todo?? espero que rebiennnnnn, espero que ese silencio sea porque te lo estas pasando de aupa. Ya me contarás.

Ja el cride, petonsss!!

Anónimo dijo...

Querida amiga.

Tienes un "regalo" en mi blog, y decirte que a ver si te puedes poner en contacto conmigo bien por msn o por mail (carlomatbel@hotmail.com)

Un beso guapísima

Isangel dijo...

Preciosa.... no estoy acostumbrada a leerte asi. Lamento mucho esas malas noticias que tuviste que oir. Pero con ese espiritu fuerte y positivo que tu tienes, estoy segura de que en unos dias estaras mucho mas animada, con fuerzas para seguir luchando.
Yo desde aqui te mando mucha fuerza, espero la recibas.

Un abrazo bien grande.

Ana dijo...

Dulós, filleta, no se que decirte!!!!! Después de todo lo que has pasado no esperaba que fueras fumadora pero no soy nadie para juzgar, es una droga y las drogas matan, tú sabrás las ganas de vivir que tienes, eso es libre. Fuerza, no es fácil. Te recomiendo un libro que estoy leyendo: "La enfermedad como camino". Espero que te guste, feliz verano, con vacaciones o sin ellas.
Un abrazo.
Ana

Mirta dijo...

Tengo 51 años,me detectaron cáncer de mama (mama izquierda "in situ")en 2005,operación, radioterapia, hace un año surgió una metástasis en el hígado.Terminé la quimio y estoy con medicación Me reconozco en todo lo que estas vivendo,soy muy positiva,le pongo garra a todo el tratamiento,aunque a veces me veces siento agobiada. Es muy difícil manejar sobre todo la ansiedad, porque ya quisiera estar curada.Te deseo éxito en abandonar el cigarrillo,la decisión es tuya.Muy lindo el blog...un fuerte abrazo

Sex Shop dijo...

Muy buenoooo!!!!